YANMA

YANMA  

 

Ve elbet

Gözlerim sularımdan çekilince

ürkek bir ceylanla anlaşırım

yüzünün çok yakını olan bir limana

dilinin ve ağzının verdiği baş dönmesine

bahçeni tutan tavşanlara sığınırım

 

Kanımdan geçilmiyor moraran ağzım

Kovalanıyorum

İkinci zaman karanlığı iç çarşılar

ey şafak bir askerle anlaş

Çünkü namluya sürüldün

İşte burada bir ordu yürüyen karnımda

İzim sürülüyor köpeklerin sürünerek yaklaştığı

Anlaşılıyor

Hatırlarımıza dokunulmamış

Fakat el konmuş aşkı yaşatırken kuğuların

Geleceğimizin serin suları ve göllerine

 

Ey kadın kokla beni

Hayatım yasaksınız

 

Gelinmiyor akşam zaman kaplanı

Kaçmıştım yeni bir ırmak şeklinde

Hayvanların ilkbahar sıcakları bölümünde

Kıvrılıp yeniden yakalanıyorum

Cam kesiyor göğüslerimi

Boynuma zümrüt bir gerdanlık atmışım

 

Hem şarkılıyım ben

Gövdem yara dolu

Sevdiğim kolla beni

Anlıyorum

 

Fakat artık dayanılmaz sarmaşıklara

Öpüşüyorlar

Harbin bittiğini söyle ayrılsınlar

Çünkü gece zamanın katranıdır

Gelip geçecek gibi değil omurgamdaki didişme

Çantamda sevişme askerleri

Harbin bittiğini söyle

 

önce beni boğacaklar özgür ve sevecen olmak için

bir bıraksam

yakut bir kuşun içinde duran ellerimi

 

Sevdiğim

Önce kemir bu tel örgüleri gövdemden

Geç derimin altındaki tehlikeleri

Yürek kızgın bir kuma devrilmeden

Yokla beni

 

Anlıyorum kaçmaya zaman yok

Şafak birden doğrulacak