SOLUYAN DENIZ

SOLUYAN DENIZ

 

Bir çığlık düştü karanlıklardan

Issız denize

 

Ses beton gibi buz tutuyordu

 

Bir takım gölgeler gidip geliyordu

Ay ışıkları gidip geliyordu

Deniz yaralı bir tay gibi soluyordu.

 

Kim bizi çeken ayaklarımızdan

Suyun yumuşaklığına

Yerin katılığına

Göğün karanlığına.

 

Bir göz bizi denetliyor -- bu muhakkak

Bir çığlık boğuluyor denizde -- bunu iyi duyuyoruz

Bir ışık kesiyor karanlığı bir ustura ağzında

Bilmediğimizi anlıyoruz

Görmediğimizi seziyoruz

 

Yeni bir çağa çıkıyoruz saçlarımızdan