KOMUT

KOMUT

 

Söylenceye göre bir komutan meşhur nutkuyla

bir ara “saat kaç” demiştir ya oldukça sayrıl

sonrasında ise donakalmıştır. Ne çare.

 

Sarayda yaşamış olmasında da sözüm ona

muasır bir öfkenin tezahürü olsa gerektir

yoksa ki tevatür. Çünkü iktidarında saray;

haini vatandır.

Dahi bu ne haldir demesi olmamıştır kimsenin

bu ne ikilemdir? Kuşkulu hamledir? Herkes;

sus pus olmuştur.

 

Börtü böcek olsa sakinleştirirdi tabiat

saksısında çiçek. Lâkin olmamışmış hiç

karşısında bir dahi onun kadar

bir general bir paşa.

 

Ama ne çare. Dil dolanmıştır kuzgun olmuştur

alıp götürmüştür kitabın içindekilerini

olmuştur ilga.

Kimi mazbatalarda buz kesmiştir duvarlar.

Neyse! Paşa paşa durmuştur kalbi. Hiç ama

nabzı da atamamıştır bir daha.

 

“Morte” nece’dir acaba? Sofralarda geniş odalarda

kurunda, kurultayda, rakı sofrasında. Artık

gelme ölüm gelme diyememiştir komut. Ne çare.

Mazbatalarda buz kesmiştir duvarlar. Ne çare.

 

Kapçık ağızlılar rüküş madamlar şaşa kalmıştır.