KARANLIK AMAN VERMİYOR

KARANLIK AMAN VERMİYOR

 

aman vermez karanlıklar içindesin

hangi perdeyi aralasan gece

hangi kapıyı çalsan çaresizlik

gel de inancını kaybetme tanrıya

deli divane olma gel de

 

nereye baksan o zifir karanlık

bir meşale gibi yanar yüreğinde

taştan bir kalabalık bütün insanlar

gel de yüceliğine inanma kaderin

durup durup ağlama gel de

 

hani o delicesine sevdiklerin

hani o dostlar, sevgililer nerde

nerde o çocukluk yılları, gençlik hayalleri

gel de çekinmeden bak aynalara

boşa giden ömrüne yanma gel de

 

bir yoksulluk ki başında ağrı gibi

bir yoksulluk ki seninle beraber her yerde

üstelik "viran olası hanede evladü ayal var"

gel de akşamcıya çıkmasın adın

efkarlanıp efkarlanıp içme gel de

 

güvendiğin dağlara kar yağdı bütün

şimdi ne avuçta var, ne elde

o gülüşler, kahkahalar senin için değil

gel de inan güzelliğine bu dünyanın

bütün nimetlerinden vazgeçme gel de

 

insanları sevdin de ne oldu

yüreğin aşka düştü, başın derde

gel de bu şehirde dur artık

başını alıp kaçma gel de.

Bugün 307 ziyaretçi (1051 klik) kişi burdaydı!
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol