İNSANOĞLU

İNSANOĞLU

 

- I - 

 

Ne tuhaftır şu insanlar 

kimi zincirler içinde hür 

Kimi esir olmaktan bahtiyar 

Kimi de benim gibi bin bir şeyi düşünür 

Ne tuhaftır şu insanlar 

Kimini yel alır, su götürür 

Kiminin çilesi sürer mezara kadar 

Kimi de gününü gün etmeyi düşünür 

 

- II - 

 

İnsan insanın kadrini bilmezmiş meğer 

Anlaşılamadı gitti mısralarım 

Çünkü; insanlar benim halime güler 

Bense onlar için ağlarım 

 

İnsan insanın kadrini bilmezmiş meğer 

Birimiz gülsek, ağlıyor onumuz 

Bizden kara değilmi geceler 

Bari karınlık olmasaydı sonumuz 

 

- III - 

 

Nice insanlar gördüm ki ben 

Dudaklarında en ateşli türküler 

Barış içinde yaşamayı bilmeden 

Bir savaş meydanında öldüler 

 

Nice insanlar gördüm ki ben 

Dudaklarında en bayağı şarkılar 

Ve gözlerinde ihtiras ışığı eksilmeden 

Birer ilah gibi yaşadılar 

 

- IV - 

 

Yarabbi, adaletin bu mu 

Kuş uçar, yılan sürünür 

Düşünmek istemem fani olduğumu 

Verdiğin nimetlere şükür 

 

Yarabbi, adaletin bu mu 

Yaşayan yaşar, ölen toprağa gömülür 

Ve hayat sadece bir arzu mu 

Bizi korkutan ölüm müdür? 

 

- V - 

 

Söyleyin ey çizgiden hayaletler 

Artık ihtiyar olduğumuz gerçek mi? 

Kaybolan o gamsız saatler 

Hiç geri gelmeyecek mi? 

 

Söyleyin ey çizgiden hayaletler 

İn misiniz, cin misiniz 

Ya siz, ey eşsiz faziletler 

Fazilet olduğunuza emin misiniz?

 
Bugün 2 ziyaretçi (47 klik) kişi burdaydı!
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol