GÖKMAVİ

GÖKMAVİ

 

bir cuma günü beyazid meydanında

beyazid-i bistami ile kolkola girip

horasanın köpeklerini konuşmak istiyorum.

 

beyazid-i veli sitemkâr bakışlarıyla beni

tekmil tesbihatı ikmal edecek kadar

bir serzenişle, belki de kaş çatmasıyla

sirenlerden sonra kalabalık bir huruç için

tekbir tekbir büyüyorken halk.

 

kelimei tevhid şanlı bir rüzgârdır artık

dervişlerin kalyonları; amanın

denizden bir nağra kopartacak

dalgalar kabaracak

kara korsanın gemisi

kayalara çarpacak.

 

cüneydi bağdadi mütevekkil bir o kadar sermest

şehrin mutena tepelerinden kuşlar uçurtacak

biz birkaç bağrı yanık sultanahmette olacağız

müthiş bir hutbe irad ederken hocaefendi

ayasofya vakarla bakacak

firuzağada kavak yelleri esecek

tesbihatı tamam edecek rüzgâr

tekbir tekbir büyüyorken halk.

o vakit ben mavi kanatlarımı kuşanıp

bir nida bırakacağım gökyüzüne.

 

ya hay. ya hakk. ya hakimi mutlak.