KIVILCIM

KIVILCIM

 

Bir ses getir bana kuşların âhenginden

Bir fısıltı akşamın renginde

Sessiz bir oluşla başlayan gecede

Biraz aşk biraz hüzün

 

Ay doğsun karanlığın ortasından

Kendini bir ırmağa ekleyerek

Çağıldayan sularla

Katıl tılsımlı bir denize

 

Damarlarında teslimiyet kanı

Bu gökyüzü bahçesinde

İçinde yükselen sevincinle

Bana gülümseyen yıldızlardan biri ol

 

Zamandan ve mekândan geçerek

İçindeki tûfanı durdur

Ne kadar uyusan o kadar gece

Sessiz bir oluşla uğuldayan içinde