TENHA

TENHA

Varlığına anlam bulamadığın aynada

Düşüyor yüzündeki maske

Sana bakan senin yüzün

Hayretinde saklı bütün bir efsâne

Gördüğün bir sürgün rüyâsı

Kıyıya vuruyorken dalga

Bana bir âh getir bezirgan

Soluyor  bütün yaz çiçekleri

Anla  hâl diliyle konuşuyor dünya

Toprağı emziriyor sağanak bir yağmur

Ne kaldı çölde Leylâ’dan başka

Bak  yıldızlar bile kaybolmuş