HAYRET SAATİ

HAYRET SAATİ

 

Bir gün bütün sabrı biter ve konuşabilir yeryüzü

Bir gün bir fermâna uyarak

Tersine akabilir bütün ırmaklar

Ateşe kayar yeryüzü

Sallanır toprak

 

Akıl aradan çekilsin diyerek

Gözü kalbe çevirince

Kaldırıp başımızı

Aynalarda başka şeyler görebiliriz

Etrâfımızda içimizi karartan fotoğraflar

 

Dehşet bir sesle gafletten uyanıp

İçimizin çalkantılı sesiyle

Hayrete dalarak

Evimizin taraçasına yuva yapmış bir güvercinin

Hikmeti üzerinde durabiliriz

 

Araçlarımız yerde toprakla bütünleşiyor

Ya avuçlarımız

Kalbimizin antenleri

Şimdi hangi sesleri getiriyor dünyamıza

Nereye sığınabiliriz

Biz mağrur başımız çoğalmış suçlarımızla

 

Hangi dağa sırtımızı dayasak

Üstümüzden bir silindir gibi geçer tûfan

İşte bir ses derinlik yoklaması

 

İşte gözümün önünde

Bizimle yakınlık kuran ölümün cesur hamlesi

El etek çekilmiş bir dünyada

Vaktini doldurmuş bir ömrün

Son fotoğraf karesi bizden geriye kalan