TAŞLARIN EĞRİ YÜZÜ

TAŞLARIN EĞRİ YÜZÜ

 

Caddeleri korkuluklarla donatılmış bu şehrin

Kalbini kanatmalı diyorum

Açıkça yüz yüze ağlamaklı ve korkak

Ortalıkta görünmeli diyorum.

 

Kalabalık bir enkazdır bakılmaz sağnak

Aynalara yansıyan suratlarımız astarlı

Avuçlarımızda beylik maceralar

Mümkündür parçalanacaktır taşların eğri yüzü

Düşecektir düşlerimizin ilkin manidar kanatları

Puslu bakışlarında derbeder olarak bu şehrin

Çünkü kaygılandım ellerim üşüyor

Sokaklara gölgemi saldım dolaşıyor.

 

Caddeleri korkuluklarla donatılmış bu şehrin

Bir yerinde mutlaka ben varım

Ben ki: Esirgeyen bağışlayan kahhar adıyla

Ay yüzlü çocuklarla yollara düşüp

Çığlıkları çoğaltmalı diyorum

Öyle ki bakışlarımızdan uzak duruyor

Öyle ki dudaklarımız çatlamak üzredir

Çatlamak üzredir diyorum.