GÜNEŞ

GÜNEŞ

 

Ah aydınlıklardan uzaktayım

Kafamda o dağılmayan sükûn.

Ölmedim lâkin, yaşamaktayım

Dinle bak, vurmada nabzı ruhun.

 

Yarasalar duyurmada bana

Kanatlarının ihtizazını.

Şimdi hep korkular benden yana

Bekliyor sular, açmış ağzını.

 

Ah aydınlıklardan uzaktayım

Kafamda dağılmayan sükûn.

Ölmedim lâkin, yaşamaktayım

Dinle bak, vurmada nabzı ruhun.

 

Siyah ufukların arkasında

Seslerle çiçeklenmede bahar

Ve muhayyelemin havasında

En güzel zamanın renkleri var.

 

Ölmedim hâlâ... yaşamaktayım.

Dinle bak: vurmada nabzı ruhun!

Ah aydınlıklardan uzaktayım

Kafamda o dağılmayan sükûn.

 

Ruhun ölüm rüzgârlarına eş,

Işık yok gecemde, gündüzümde.

Gözlerim görmüyor... lâkin güneş

O her zaman, her zaman yüzümde.