YADİGAR

YADİGAR

 

Ne zaman onu düşünsem

sektirmeyen muşta, içe dönük

gönül burcunda doğanlardandı

çıktığında yola, vakitlerden kırlangıç

yıldızların adsız kervanları

için tutulan defterlerde

adına rastlandı çok sonra

ipek örtülere bürünmştü

mağrur ve vahşi

ne yapsa sığmaz artakalırdı

 

çocuktum, yollarına çıkardım

başımı okşar geçerdi, esmerdi elleri

belki ona sebep ben en çok

esmer sözcükleri sevdim

oysa onları okacak zamanı olmadı

acıkmış gözleri yıldızlara bakıyormuş

bir dere kenarında bulduklarında

onu vuran mermi benim de bir yerim kaldı

Bugün 215 ziyaretçi (663 klik) kişi burdaydı!
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol