YALNIZSIN

YALNIZSIN

 

Bir akşam ışıkların dağlara güldüğünü

Bir akşam bulutların seyre döküldüğünü

 

Görürsün hasretiyle sabah ezgilerinin

Bir akşam gözlerin ufka dalar pek derin

 

Kuşlar öter, uçuşur yeşil dallara konar

Umutlar yaprak yaprak alevlenir de yanar

 

Son mutluluk sesleri dökülür dudaklardan

İnsanlar gölge gibi çekilir sokaklardan

 

Rüzgar okşamaktayken anne gibi tenini

Gecenin kolları sessizce yakalar seni

 

Anlarsın gözlerinin dolup boşaldığını

Anlarsın yalnızlığı ve yalnız kaldığını...