HÜZNÜ ATAMIYORUM HAYATIMDAN

HÜZNÜ ATAMIYORUM HAYATIMDAN

 

Ben bir gezginim her Cuma içimde değirmen taşı

Bazen bir çiçektir Sultanahmet meydanında yüreğim

Bazen uçuşan güvercinlerdir bayazid meydanında.

 

Gizemli sözler söylemek bana göre değil

Zorba günahkâr rejimlerden nefret ederim

Ey insanlar, siyahlar, beyazlar, patagonyalılar

Ben bir gezginim her Cuma içimde kırlangıçlar

Merhametler ve az bulduğum acılar ile

Kendimi ararım kendi içimde.

 

Beni şaşırtıyor şimdi insanlar

Kafalarında binbir hesap binbir fitne

Malları ve evlatlarıyla yaşayıp gidiyorlar

Konuştuklarında göğüslerine hücum eden cereyan

Bakışlarına ram olan cesaret

Gülümsetiyor beni

Yeni yapılanmalar gözleniyor yeni vitrinler

Büyük laflar ediliyor

Büyük adamlar yetişiyor etrafımızda

Yazıksanacak saygılardan

İhanete varan sevgilerden

Fikrinden düşüncesinden tavırlarından

Neticesi karanlık saplantılarından.

 

Peki nedir dağınık ve uzak duran neyin telaşı

Ben bir gezginim her Cuma içimde değirmen taşı.