HÜZNÜ ATAMIYORUM HAYATIMDAN
HÜZNÜ ATAMIYORUM HAYATIMDAN
Ben bir gezginim her Cuma içimde değirmen taşı
Bazen bir çiçektir Sultanahmet meydanında yüreğim
Bazen uçuşan güvercinlerdir bayazid meydanında.
Gizemli sözler söylemek bana göre değil
Zorba günahkâr rejimlerden nefret ederim
Ey insanlar, siyahlar, beyazlar, patagonyalılar
Ben bir gezginim her Cuma içimde kırlangıçlar
Merhametler ve az bulduğum acılar ile
Kendimi ararım kendi içimde.
Beni şaşırtıyor şimdi insanlar
Kafalarında binbir hesap binbir fitne
Malları ve evlatlarıyla yaşayıp gidiyorlar
Konuştuklarında göğüslerine hücum eden cereyan
Bakışlarına ram olan cesaret
Gülümsetiyor beni
Yeni yapılanmalar gözleniyor yeni vitrinler
Büyük laflar ediliyor
Büyük adamlar yetişiyor etrafımızda
Yazıksanacak saygılardan
İhanete varan sevgilerden
Fikrinden düşüncesinden tavırlarından
Neticesi karanlık saplantılarından.
Peki nedir dağınık ve uzak duran neyin telaşı
Ben bir gezginim her Cuma içimde değirmen taşı.