PARİS ŞİİRLERİ IV

PARİS ŞİİRLERİ IV  

 

Arıyordum özgürlüğe giden yolu

İnsan yüzlerinde değil gökyüzünde

Arıyordum küçük beyaz bir bulutu

Boğularak uyandığım o saatte

Beni avutan o küçük bulut muydu

 

Bir aşk bile yoktu yıkan ve onaran

Bir aşk pırıl pırıl yağmur sularından

Paylaştığım bir şey yoktu bu şehirde

Şiirin bittiği yerde başlayan ne

Çocukluğum muydu içimde sızlayan

 

Ve hayatın artık geçip gittiğini

Anlıyordum derin akan sular gibi

Kopmuş köklerimden çarparken rüzgarda

Gece bir uçurum gibi başlayınca

Boğuntulardan çıkardım bu şiirde

 

Kimse yok Akdeniz ağlıyor sadece

Garip ve yitik bir sonbahar gününde

Anlamların hızı biçimi aşarken

Ağlamaz kendi uçurumuna düşen

Boğulan kendinin labirentlerinde

 
Bugün 47 ziyaretçi (246 klik) kişi burdaydı!
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol