VE 2

VE

 

Bir karanfil sevincinden kıpkırmızı oluyordu

Ben sırılsıklam aşıktım

Kuşlar mı çekilmişti

Yoksa bahçeler mi eksilmişti hayatımızdan

Şehir şehir olamıyordu bir türlü

Gözleri parıldamıyordu insanların artık

Ben aşkımdan ölemiyordum.

 

Bir karanfil sevincinden kıpkırmızı oluyordu

Alnında haleler taşıyan insanları tanıyordum

Gizli bir yanımı ele veriyordum

İçimde bir kırlangıcın harika kanat çırpışları

Uzak mıydı ah uzak mıydı bakıyordum.

 

Her şeye rağmen bir karanfil

Benim bütün karşı koymalarıma aldırmadan

Kayıt altına almadan aşksız ölümleri

Nefessiz kalanları korkularından

Yani her şeye rağmen

Bir karanfil sevincinden kıpkırmızı oluyordu.