KUŞ SESİ
KUŞ SESİ
Karanlık bastı yol kayboldu
Güneşi örttü bulut
Beni derin sulara saldı
Islandım, üstümde
Gecenin elbiseleri
Görmedi beni kendi aynasında
Yüzüne ay çarptı
Ben sularla kuşanarak
Bir kuşluk vaktinin kokusunu aldım
Geldiği gibi gitti akşam
Gitti bir iz bile bırakmadan
Ey kalbimin defterini bilen avcı
Duy içimdeki kırlangıç sesini
Âh bu ateş
Yüzümdeki toprak kokusu
Aczim çoğaldı
Ey avcı beni vur
Beni azalt
Ten bahçesinde
Cân görünsün istiyorum
Yeni bir dağ vurma kalbime
Cânı şerh et
Seni giyinip
Öyle çıkayım sabaha
Çünkü sen
Kâlbimin toprağında yeşeriyorsun
Tenhâ bir bahçede seni örüyorum