KUŞ SESİ

KUŞ SESİ
 

Karanlık bastı yol kayboldu

Güneşi örttü bulut

Beni derin sulara saldı

 

Islandım,  üstümde

Gecenin elbiseleri

Görmedi beni kendi aynasında

Yüzüne ay çarptı

Ben sularla kuşanarak

Bir kuşluk vaktinin kokusunu aldım

 

Geldiği gibi gitti akşam

Gitti bir iz bile bırakmadan

 

Ey kalbimin defterini bilen avcı

Duy içimdeki kırlangıç sesini

Âh bu ateş

Yüzümdeki toprak kokusu

Aczim çoğaldı

Ey avcı beni vur

Beni azalt

Ten bahçesinde

Cân görünsün istiyorum

 

Yeni bir dağ vurma kalbime

Cânı şerh et

Seni giyinip

Öyle çıkayım sabaha

 

Çünkü sen

Kâlbimin toprağında yeşeriyorsun

Tenhâ bir bahçede seni örüyorum