SON LİMAN

SON LİMAN

 

Çekilmez  kahrımı çektin yıllar  boyu

Benimle ağladın, benimle güldün

Kuru ekmeğimdi

Fakir yatağımdı

Bitmez çilemdi benimle paylaştığın

Nice günler dert ortağımdın benim

Omuzlarına dayayıp  yorgun  başımı

Az mı ağladım  hıçkıra  hıçkıra

Az mı  sildin seven ellerinle gözyaşımı

Kimi gün dostum oldun en vefalı

Koşarak  geldim sana

Teselliyi, umudu sende  buldum

Doyulmaz aşımdın akşamları

Bardağımda su, soframda ekmektin

Ve her sabah anasıydın  çocuklarımın

Kolların  evimizin temeli

Saçların  süpürgesiydi

Ben bu yere  seninle vardım

Bu iyiliğin, güzelliğin son çizgisine

Kederleri sevinçleri seninle yaşadım

Seninle baktım bu çirkin dünyaya uzaktan 

Sendin bütün fırtınalarda

Sığındığım  o tek liman

Sonsuz karanlığımda  tek ışıktın

Sönmeyen ateşimdin karlı dağlarda

Çölümde fışkıran bir pınardın  serin

Ne zaman yitirsem bütün umutlarımı

Bana hayatın kapıların açardı ellerin

Sevenim benim, ak saçlım, küçük meleğim

Sen benim can yoldaşım  olduğun kadar

Kadınımsın,  anamsın, bacımsın

Ver öpeyim vefalı ellerini 

Sen benim şerefimsin , inancımsın

Bugün 150 ziyaretçi (288 klik) kişi burdaydı!
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol