DAĞLARA

DAĞLARA

 

Doruk beyaz, dere mavi;

Etekler, yeşil çuhadan..

Dağlar, koskoca dünyayı

İkiye böler ortadan...

Ki nesi kalır dünyanın

Dağları çeksen aradan?

 

Kartal, süzülür yuvadan;

Yuvası vardır kayadan.

Dağlarda kartopu diye

Birbirine ay atan

Kızlar... ki dudakları al...

Alları, değil boyadan.

 

Dağ uykulariyle mahmur

Yüzlerini, gün doğmadan,

Seyrederler, ya suyun ya

Ayın tuttuğu aynadan.

 

Yaratırken şu dünyayı

Yeri, göğüyle yaradan,

Dağı sahiden yaratmış,

Geri kalanı şakadan!

Kurtlarına helâl olsun

Ne alırlarsa ovadan!

Bugün 228 ziyaretçi (786 klik) kişi burdaydı!
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol