İKİNİN BİRİ

İKİNİN BİRİ

 

Can özümden Besmeleyi çekende

Dil yanmazsa ben yanarım sultanım.

Hak uğruna bir sefere çıkanda

Yol yanmazsa ben yanarım sultanım.

 

Arzuhâlim ulaşırsa divana

Korkarım ki taban değer tavana

Çiçeğimden zerre girse kovana

Bal yanmazsa ben yanarım sultanım.

 

Göz utanır gönül dostu görünce

Can tutuşur candan selâm verince

Bülbül olup bir bahçeye girince

Gül yanmazsa ben yanarım sultanım.

 

Aşıklık içimde doğduğu zaman

Taş yanar gözyaşım yağdığı zaman

Mızrabım sazıma değdiği zaman

Tel yanmazsa ben yanarım sultanım.

 

Üzülmedim erkenine geçine

Akıl yordum herşeyine, hiçine

Söküp yüreğimi atsam içine

Göl yanmazsa ben yanarım sultanım.

 

Alev alev ruhta, canda bu ateş

Bakmakla görülmez bende bu ateş

Bırakılsa hangi günde bu ateş

Yıl yanmazsa ben yanarım sultanım.

 

Dosta mektup yazma vakti gelirse

Yazar, postalarım kısmet olursa

Mektubumun mahiyetin bilirse

Pul yanmazsa ben yanarım sultanım.