GİDİŞİN

GİDİŞİN

 

Gidişin ölümüydü umutlarımın

Güllerin yüreğimde can verişiydi

Ufkumda her akşam hüzünlü ve dalgın

Seninle batan ömrümün güneşiydi

 

Ardında bir İstanbul bıraktın öksüz

İçimde yokluğun ateşini yaktın

Karanlıklar ortasında güpegündüz

Yıkılmış dağılmış bir adam bıraktın

 

Gün, gün yaklaşan bir şey var; ölüm mü ne?

Değilse içimde bu ürperti neden!

Dolaşan kim benimle deli divane

 

Güzel olan herşeydi seninle giden

Şimdi bütün hayallerim yoksul kaldı

Gittin, bana bu rezil İstanbul kaldı

 
Bugün 38 ziyaretçi (142 klik) kişi burdaydı!
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol