TÂ MEVERÂDAN

TÂ MEVERÂDAN

 

Rüzgâr öyle esti, öyle esti ki;

Her şey uçup gitti, kaldı Yaradan.

Ayna düştü, hayal, perdelerdeki

Bir akiscik gibi çıktı aradan.

 

Sırtımı uykuda dürtüyor bir el;

Fırla yatağından koşar adım gel!

O bir minicik zar, kabuğunu del!

Seni çağıran var, tâ maverâdan!

 
Bugün 29 ziyaretçi (142 klik) kişi burdaydı!
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol