İSTİNYE

İSTİNYE

İstinye körfezinde bu akşam garipliği

Bir mihnetin sonunda tesellî kadar iyi.

Hulyâ, srinleşen köyü, her an morartıyor;

Sessiz gelen saat – başı sürdükçe artıyor.

Durgunlaşıp bir ayna kadar parlıyan suda,

Dünyâ güzel göründü resimleşmiş uykuda.

Binlerce lâle serpili yüzlerce bahçeden

Beş yüz yılın kadehleridir şimdi yükselen.

Eşsiz Boğaz! Şerefli hayâlin derindedir!

Senden kalan o levhada her şey yerindedir.