SÜLEYMAN 2

SÜLEYMAN

 

Atlar dört nala giderdi aşkla giderdi

Dağlardan dağlara haber

Ulaşınca nasıl da

Mavzerini dedem

Ateşlerken elaziz sokaklarında

Erişte keserdi kadınlar güzün, analarımız

Oturarak ve başlarını kapatarak gibi kurşun

Kaynardı köpük inerdi aşağı dağ suyu.

 

Atlar dört nala giderdi öç almaya giderdi

Gözyaşı olurdu uğru gözlü dev bilinen

Kemiren meşe ağaçlarını,aklımızı

Öylece duran kökle, görülmeyen

Keklik ötüşleri kayalıklardan

Karşı köylere ulaşırdı sabahları

Dağılırdı ses ve uzardı ve çağırırdı

Ki iyi bilinen ezanıyla hafız babam

İyi bilinen toprak ve çiçek kokularıyla

Yani dedemiz oluyordunuz dağ başıdır muhterem.