KUŞLAR ÇEKİLİYOR ARTIK

KUŞLAR ÇEKİLİYOR ARTIK

 

Kuşlar çekiliyor artık

Bahçeler çekiliyor

Çınarın gölgesi alıp gidiyor başını

Dağ olsa haykırsa bir kuşlar gelse

Bahçesi olmayan evlerde çocuklar

Güller menekşeler şebboylar

Çocuk ağzı işte bir karanfil diyorum.

 

İki gözüm; imgesi muamma olan halk

Baktım yüzünde melal baktım yüzünde fena

Çocuklar gül kokusu menekşe

Kuşlar çekiliyor artık

Asit ve riba ve kahhar

Kalbin ortasında kara bir leke

Tebessüm ediyorum

Çocuk ağzı işte bir karanfil diyorum.

 

Buradan başlıyorum bu ölü şehrin kalbinden

Aşk gelecek bana biliyorum

Sesimi bir fanusun içinde unutmuş gibi

Bu ıssızlığın ortasında bekliyorum

Çocuk ağzı işte bir karanfil diyorum.