KUŞLAR ÇEKİLİYOR ARTIK
KUŞLAR ÇEKİLİYOR ARTIK
Kuşlar çekiliyor artık
Bahçeler çekiliyor
Çınarın gölgesi alıp gidiyor başını
Dağ olsa haykırsa bir kuşlar gelse
Bahçesi olmayan evlerde çocuklar
Güller menekşeler şebboylar
Çocuk ağzı işte bir karanfil diyorum.
İki gözüm; imgesi muamma olan halk
Baktım yüzünde melal baktım yüzünde fena
Çocuklar gül kokusu menekşe
Kuşlar çekiliyor artık
Asit ve riba ve kahhar
Kalbin ortasında kara bir leke
Tebessüm ediyorum
Çocuk ağzı işte bir karanfil diyorum.
Buradan başlıyorum bu ölü şehrin kalbinden
Aşk gelecek bana biliyorum
Sesimi bir fanusun içinde unutmuş gibi
Bu ıssızlığın ortasında bekliyorum
Çocuk ağzı işte bir karanfil diyorum.