HEPSİ BU

HEPSİ BU

 

değişen ben değilim

dönüşen savaş

yaşlanmakla ıslanmak aynı şey:

 

bir yağmurun gölgesinde ihtiyarlamak

 

şimdi ölüm bile yetmiyor

acılarımızı tartmaya

dostlar

alıngan bir sahili pinekliyorlar

bir merhaba'yı bıçaklar gibi artık

selamlaşmalar

 

değişen ben değilim

dönüşen savaş

 

artık zaman bile yetmiyor

yaşadığımızı sanmaya

 

yine de ışıklar bu kenti

güzelmiş gibi gösteriyor

geceleri...

 

geceler...

yani

Ahmet Haşim'in kafiyeleri...

 

seni aklıma düşüren

yerçekimi değil

yalancı yıldızlar

öyle uzaksın ki

üflesem soğuyacaksın

sarılsam okyanus

 

bir aşka yetecek kadar

ve anımsatacak kadar

sebepsiz bir ölümü,

acılarımız

ve kafiyelerimiz var...

 

işte hepsi bu kadar...