AYA YASLANAN YÜREK

AYA YASLANAN YÜREK

 

Ay vaktinden sesleniyor sevgili

Suya düşüyor gözleri ceylanın

Bir çift söze tutunmak için yalnızca

Sırlarına yaslanıyor yalnızca adamın biri

Öyleyse yanıyor gözbebekleri

 

Kuru topraktı bastığımız yer

Ayın ışıması düşerdi içtiğimiz çaya

Ay suresi okunurdu lirik ve içli

İçine işlerdi duvarların tahtanın ve eriğin

Biz devinip dururduk yalnızca

Oysa ay vaktiydi yola çıktığımız

Yıldızlardan birini seçtiğimiz

 

Bir çift söze tutun öyleyse

Kıskansın seni menekşeler

Yüreğinde taşıdığın ülfet miydi

Gözlerinden düşen neydi o zaman

Yağmur muydu nazar mıydı nur muydu

Alnında parlayıp duran su muydu yoksa umut mu

 

Ey içinde aşklar taşıyan umut

Ey aya sevdalanmış yürek

Bir somun ekmek gibiyken gece

İplerine tutunmuşken sıkıca

Buyruğuna boyun eğmişken zaman

Adı deliye çıkmışken şairlerin aldırma

Yalnızca aya yasla yüreğini

Ve yalnızca ayda izleri düşün