GEL!

GEL!

Yüzün bir sebepsiz korkuyla uçuk,

O gün başucuma karalarla gel!

Arkanda, çepçevre, kızıl bir ufuk,

Tepende simsiyah kargalarla gel!

Elinden, dal gibi düşerken ümit,

Ne bir hasret dinle, ne bir âh işit;

Bir yaprak ol, esen rüzgarlarla git,

Kırık bir tekne ol, dalgalarla gel!...