GEL 1

GEL    

 

Nasıl ağlamıştın öyle akşam sokaklarda.

Birden nasıl büyümüştü içimde yerin?

Japon türkülerine benziyordu gözlerin

Sen japon türkülerini bilmezsin...

 

Pişman oldum yaptığıma o günden beri

Gel gitme çocuk!

Buruk bir acı çöker yüreğime geceleri

Nereye bu hazin yolculuk

 

SEN PİŞMANLIĞI BİLMEZSİN...

 

Gözlerin olmasaydı, beni ağlatmasaydı

Alıp giderdim başımı uzak iklimlere yarın

Hani bahar gelince pembe güller açar ya

Senin de öyle mektupların.

 

Şarkıların, türkülerin en güzel olduğu yerden

Ne olursun bir ses getir bana yetecek.

Seni güzelliğin mi alıp götürdü birden?

Ama bu yalnızlık beni hep kahredecek.

 

Burası İstanbul mu böyle yosun kokulu?

Gel gitme vakit erken.

Gel Beyazıt Kulesi'nden türküler söyleyelim.

İstanbul bu kadar güzelken

 

Şimdi Japon türküleri söyleniyor gel!

Rüzgar gibi uzaklardan, yelken gibi denizlerden

Gel bırakma sokaklarda böyle yapayalnız beni

İSTANBUL BU KADAR GÜZELKEN.