İSİMSİZ ŞİİR

İSİMSİZ ŞİİR

 

Üstüme lapa lapa kar yağıyordu yeniden

Yeniden yüreğim beyaz bir lale

Berrak sular, ışıklar, çiçekler, renkler

Yeniden karşımda birer şelale

 

Artık benim için ne ekmek, ne su

Sağımda, solumda vehim ordusu.

Ve hep onu, bulamamak korkusu

Soyundum yeniden büyük melale.

 

Bana alev gibi bir şeyler yazdı

Sanki baştan başa şiirdi, nazdı...

Kırk yıl bile düşünsem olmazdı

Gelmezdi bu sevda akla, hayale.

 

Bitmiş tükenmiştim, efkarım çoktu

Salkım söğütlerden bir farkım yoktu

Yar beni yeni bir yarışa soktu

Şu halime bir bakın: deli-divane!

 

Gönlüm nakış nakış renkli bir kilim

Bir kınalı-güzel türküdür dilim

Yeminle anlatsam kim inanır kim

İçine düştüğüm bu çılgın hale.

 

Karışıp gitsem mi ebabillere

Adını versem mi karanfillere

Seslenip dursam mı sahillere

lale! lale! lale!