BİR ACAYİP ADAM

BİR ACAYİP ADAM

 

Suphi suphi bir acayip adam

Suphi suphi benim canım ciğerim

 

Kimse bilmez nereli olduğunu

 

Suphi suphi bir acayip adam

Suphi suphi susar akşam oldumu

 

Bir cebinde daskapital,

Bir cebinde kenevir tohumu

 

Suphi suphi bir acayip adam

Suphi suphi benim canım ciğerim

 

Fırtınadan artakalmış bir teknede tevekkül içinde

Görkemli sakalı ve iğreti parkasıyla

Gizlediği macerasıyla bir acayip adam yaşardı

Akşamları susardı ben konuşsam kızardı

Bir sürgün kasabasıydı bir eski zamandı

Hazirandı, çocuktum, evden kaçmıştım

Gelip ona sığınmıştım

Küçücük bir koydu, sığdı

Burayı keşfeden belki o oldu

Uzaktan kasabanın ışıkları yanardı

İçim anneyle dolardı ağlardım

Suphi şöyle bir göz atardı

Gizli bir cigara sarardı ağlardı

Sonra barışırdık ben flüt çalardım

Cigara sönerdi ağlardı

Nerden geldiğini bilmezdim

Kimsesizdi belki kimliksizdi

Onun macerası onu ilgilendirirdi

Kimseye ilişmezdi bir şeylere küfrederdi hep

Tedirgin bir balık gibi uyurdu

Bazen kaybolurdu arardım

Yağmurun altında dururdu

Bir kalın kitabı vardı cebinde dururdu

Her gün okurdu ben bir şey anlamazdım

Kapağını seyreder duymazdım

Sakallı bir resimdi kimdi ne kadar mütebbessimdi

Sordum bir gün Suphi’ye

Söylediklerini niye anlamıyorum diye

Bildiklerini dedi yüzleştir hayatla

Ve sınamaktan korkma

Doğruyla yanlışı o zaman ayırabilirsin

Ve onu anlayabilirsin

Sonra gülerdi

Günlerim yüzlerce ayrıntıyı merak etmekle geçerdi

Sonra yine akşam olurdu Suphi susardı

Ben konuşsam kızardı

Tekneye martılar konardı

Yüreğim Suphi’ye yanardı ağlardım

Suphi denize tükürürdü

Gökyüzünü tarardı ağlardı

Sonra barışırdık ben flüt çalardım

Yıldız kayardı ağlardık

 

Suphi suphi bir acayip adam

Suphi suphi benim canım ciğerim

 

Kimse bilmez nereli olduğunu

 

Suphi suphi bir acayip adam

Suphi suphi susar akşam oldumu

 

Bir cebinde daskapital,

Bir cebinde kenevir tohumu

 

Suphi suphi bir acayip adam

Suphi suphi benim canım ciğerim

 

Bir sürgün kasabasıydı bir eski zamandı

Hazirandı, çocuktum, evden kaçmıştım

Gelip ona sığınmıştım

Bir gün aksilik oldu annem beni buldu

Suphi kaçıp kayboldu kasaba çalkalandı

Olay oldu ben sustum kanım dondu

Polisler onu bulduğunda tekti, felaketti

Herkes meydanda birikti

Karakoldan içeri girerken sanki mağrur bir tüfekti

Ansızın dönüp bana baktı anladın mı dedi

Anladım dedim anladım

Ve o günden sonra hiçbir zaman

Hiçbir yerde hiç ağlamadım

 
Bugün 20 ziyaretçi (37 klik) kişi burdaydı!
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol