ATLAS

ATLAS

 

Birdenbire mevsim, birdenbire aşk

Yorgun bir akşam kuşu

Gecenin sesine kendini katarak

Hangi dağın ardında

Hüznün kumaşını dokur

 

Sakla beni kalbim, güneş kanıyor

Sal üzerime merhamet bulutunu

Uzun bir yolun önündeyim

Sen olmazsan eğer içimde

Tüketir beni o hain korku

 

Çadırımız sökülsün vakit tamam

Göçebe aşkların çocukları

Acının yorgun atlarına binip

Bir kehânetin ardından yürüsün

Bir yusufçuk kuşu konsun yüzlerine

 

 

Ne yapsalar biter ihanetin gecesi

İçimize üflenen nefes

Çağırır bizi tûfanlara ve yağmurlara

Ve biz dağlara çekiliriz

Üstümüzde bir hatıra olur ıslak gece

 

İşte yine önündeyiz burası toprak

Bizi bağışla bozgun bitti

Bakışlarımızda saklı kalan

Ne varsa burada bırakıp

Gün ışımadan yollara düşelim