ÇARPIYOR KALBİM

ÇARPIYOR KALBİM

 

Latif bir rüzgâr ile çıkıyorum yola

Caziben örs gibi alıyor beni

Konuşulsa kıyametler kopacak

Zıpkınlar yağacak

Sokaklar benim olacak

Deniz kenarları çarşılar

Ama yağmur ama latif bir rüzgâr.

 

Demirci çekip gitti çekiç yok oldu

Göğsümüzden vurgun çıkaracak dalga sessiz

Gece mutlaka gece

Gündüzü alacak koynuna

Haberini dağa vurmuş atlılar gibi

Baktım çekiç yok oldu örs usandı artık

Hayfa ki kanayası yüreğim ezilesi kalbim

Hâlâ çarpıyor.

 

Hâlâ çarpıyor kalbim ama

Boğazımda düğüm ayaklarımda bağ

Gözlerimde puslu vakitler

Çiçekler bükmüştür boyunlarını

İntiharı olmuştur inceliklerin

Çünkü bir hal üzredir çıkarken yokuşları.