HAYRETLER

HAYRETLER

 

I

 

Ben tutmuşum ritminden kaçıyorum ezginin

İhtiyar galata’nın eteklerinde çengi

Akşamüstü bir merakla bekliyor.

 

II

 

Artık dolaşabilir damarlarımda kan, diyordu

Savaşan oğullarından uzakta

Karayağız bir ganimettir göksüne

Kalaşnikof bağlıyordu.

 

III

 

Kana doymamış dünyanın göbeğinde oluyor bunlar

Olağanüstü bir mavi ile ama hiç

Girilmemiştir içine böyle tarihlerin.

 

IV

 

Halbuki konuşmuyordum halbuki barbardım

Karşı konulmaz bir sesim vardı

Artık sevebilirdi tabiat çünkü beni.