HAYRETLER
HAYRETLER
I
Ben tutmuşum ritminden kaçıyorum ezginin
İhtiyar galata’nın eteklerinde çengi
Akşamüstü bir merakla bekliyor.
II
Artık dolaşabilir damarlarımda kan, diyordu
Savaşan oğullarından uzakta
Karayağız bir ganimettir göksüne
Kalaşnikof bağlıyordu.
III
Kana doymamış dünyanın göbeğinde oluyor bunlar
Olağanüstü bir mavi ile ama hiç
Girilmemiştir içine böyle tarihlerin.
IV
Halbuki konuşmuyordum halbuki barbardım
Karşı konulmaz bir sesim vardı
Artık sevebilirdi tabiat çünkü beni.