FÂNUS

FÂNUS

 

Yeşil seccadenin üstünde

Kalbini kadim bir saate ekleyip

Bir ışık ol önümde

Bir dilek tut içinden

Yüzümden bir tarih çıkar

Söz hâl olsun yeniden

 

Bir ak kuş kanadında

Revan bir yolculuğa çıkıp

İşaretler bularak her canda

Şavkınla sırra dönüşerek

Çocuk gözlerinde yürüyelim

Özge bir baharın sularına

 

Nasılsa biter saatlerin ömrü

Nasılsa gelir akşam

Hangi dalga hangi sudan yaratıldı

Hangi ağaç hangi tohumdan

Ruhumun bir resmini çek

Rüzgârların içinden geçerek

 

Sır olduğumuz aynada

Şimdi her şey ve herkes bir noktada

Kadim bir kokuya yaslanarak

Kendi varlığını arıyor

Duru bir söz denizinde

Buldukları kendi rengi

 

Avucuna dünyayı sığdıran gezgin

Bastığın toprak buhurdan

Bir dağ diğerine uzaktan seslenirken

Söyle ne gördün bir rüyâdan başka

İşte gelip geçtin ömründen

Yüzün buğday sarısı  sözün efgân