PERDAH

PERDAH

 

bir sen kendini eskisi gibi hatırlıyorsun

başak kapıları açmıyor söylediklerin

kendinden eksilttiklerini

hayat koymuyor geri

dünle konuşuyorsun

 

tüylenmiş öfken, için acımış

sıkıntı çoğaltmıyor kimseyi

izlerini siliyorsun kendini yinelerken

hatırlamaktan göremiyorsun şimdiyi

aldığın yaş katettiğin yola denk değil

dünyaya bunca acımasız gözlerin

kendine kapalı bir tek,

olgunlaşmadan çürüdüğünü bilmiyorsun

 

bunca tükenmişken yıldızların

gecen çekiliyorsun

içindeki koyu is, yağlı bölge

kırık hayal parçaları

yenilmez gevşeyeni

yüzünün perdahında

denediğin usturalar

geri getirmez seni

bütün bunlar

herkes kötü, dünya fena

sonumuz geldi diye değil

öğrenmen gerekenleri

zamanında öğrenmediğin içindir

 

bir erkeklik mesleğidir perdah

zaman çekilen suları bilir

zamanı geldiğinde

kalmak için çekilmek gerekir

Bugün 304 ziyaretçi (1041 klik) kişi burdaydı!
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol