SEN ÜZERİNDE NİCE ŞAFAKLARIN SÖKTÜĞÜ

SEN ÜZERİNDE NİCE ŞAFAKLARIN SÖKTÜĞÜ

 

Sen üzerinde nice şafakların söktüğü

Sevgi denizlerime akan büyük nehir

Sen biraz ışık, biraz tılsım, biraz büyü

Sen yıllardır yazıp bitiremediğim şiir

 

Durmadan bir gül açar ellerinde pembe

Sen nefes alışı en bakır güzelliğin

Gözlerin midir parıldayan gökyüzünde

Bir güneş doğarcasına geceleyin

 

Ne zaman seni düşünsem yaşamak güzel

Bir bahar bahçesi olur güz bahçeleri

En karanlıklarda bile uzanır bir el

Kendiliğinden açar sabaha perdeleri

 

Sen varsan dallarda kuşlar memnun

Tüm çiçeklerin rengi değişik, kokusu başka

Öylesine gerçek ki var olduğun

Çarpar güzelliğin kıyılarıma dalga dalga

 

Tutsam ellerini içim ürperir hazdan

Başım döner gözlerin gözlerime değse

Kalan tek hatıradır gülüşün bir yazdan

Sen bastığın yerde çiçeklerin büyüdüğü

Her zaman en guzel, her yerde eşsiz

Sen yaprak, sen köpük, sen kuştüyü

Sen sevgi nehirlerimin aktığı büyük deniz