VEDÂ 2

VEDÂ

Bir kuş sürüsü geçti üstümüzden

Bir şimâl rüzgârı

Batan güneşe takılı kalmış gözlerimizle

İçimizde hâlâ dünya korkuları

Bir karanfili ağlatıyor akşam

Kuytu vâdilere dökülüyor yıldızlar

Çocukluk uykularına sığınsam da

Yine penceremde duruyor kuşlar

Yarası kapanmayan bir gönlün

İşte gözlerinde pişmanlık ırmakları

Bir bahar sabahı güneş doğarken

Yol değiştiriyor bindiğim tren