ANSIZIN

ANSIZIN

 

seni kaybettiğim o günden beri

içimi dağlıyor hasretin, sızın

kah gönderiyorsun yalnızlığını

kah karşıma çıkıyor ansızın

 

herhangi bir gecede, dumanlı bir köşeden

bazen ayın ondördü kadar şehla ve güzel

bazen bir ejder gibi, bakışları bir kızın

ızdırab şarabıyla ruhumu sarhoş eden

kil renkli gözlerini buluyorum ansızın

 

herhangi bir zamanda muamma bir şarkının

dalgın nağmelerinde duyuyorum seni

ağlayan kirpikleri bazen kumral ve kısa

uçurtmalar taşıyor göklere nefesini

 

bazen karanlıkları örtecek kadar uzun

alevli saçlarında dağılıyor gül ve gün

kalbimden bir karanfil koparıyor sonsuzun

savaşta yenik düşen gemiler kadar üzgün

 

herhangi bir denizin efsunuyle yeniden

her şey sanki yeniden başlayacak derinde

sönerken mutluluğun nazenin kandilleri

yaralı bir güvercin görürüm ellerinde

hayalinde bulurum solgun karanfilleri