NUYAGEVA

NUYAGEVA

 

Doruktan uzattıkça mercan bakışlarını

Bazen güneşe bakan gülleri hatırlarım

Yaprakları en ücra yıldız kanatlarından

Ezgiler sağnak sağnak iner dudaklarından

Bazen fosforlu bir gemi belirir ufukta

Köpürür ülkemin siyah koylarında

Aralayıp susamış mekan bulutlarını

Doruktan uzattıkça mercan bakışlarını

Bazen bir kapı açılır rüyalarımda

Sonsuzluk çiçek tozu, dökülür avuçlarıma...

 

O nasıl maceraydı, o nasıl düştü

Çevresine ihtilal kuzgunları üşüştü

Ay görünce düzenli ışıyan gözlerini

Hıçkırıklı bir mendil gökten kıyıya düştü

Öyle maktül bir esaret boşaldı ki doğudan

köleler ata bindi, sultanlar yaya düştü

Nuyageva bir gümüştü, tılsımlı bir gülüştü...

Bugün 332 ziyaretçi (467 klik) kişi burdaydı!
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol