GÜL (YİNE HÜZÜN)

GÜL (YİNE HÜZÜN)

 

bitir bu işkenceyi , sende artık bana gül

dokundurma elini pıhtılaşan kana gül

bahçe boş ;çeşme kuru ; nerde bostancıbaşı

gelde feryâd ü figân etme bu hüsrâna gül

yıllarca yatağında uyudum semenderin

çakallar yuvalandı bizim olan hana gül

unuttum gökkuşağı altındaki resmini

nice bühtan ettiler eski bir sultana gül

kâinat oluk oluk boşalırken içimden

yağmur damlası bile olamadım sana gül

 

uzandığım her hayal tutuşturdu ömrümü

her yangınla yeni bir yangın düştü cana gül

ya öldür , yarasalar okşasın cesedimi

ya da terkedip gitme beni bu isyâna gül

dinle ki , en ölümcül şarkımı söylüyorum

darağacı kurdular döndüğüm her yana gül

nasıl sevişiyorsun kırkayakla , çıyanla

hani boyun bükmüştün ebedî fermana gül

meğer bir yanılgının zinciriymiş umudum

güvenimi yitirdim şimdi her dermana gül.

 
Bugün 52 ziyaretçi (389 klik) kişi burdaydı!
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol