PASEVE'NİN GÜNLÜKLERİ

PASEVE'NİN GÜNLÜKLERİ

 

I.

bir ölüm yalınlığı durulturken

piomente imgelerini

her suskunluk

bir iç kanamasıdır ilişkilerde

her duygu bir sürgüne dönüşür

bir kadın kimliğinde

aşk yeniden çoğaltır yenilgilerini

pavese, yani o bilenmiş uçurum duygusu

bulur son hüviyetini sıkılgan katilinde.

 

II.

aşkın ve cinayetin, buzul kimsesizliğinin

sessizliklerle yaşanan zıpkın gerginliği

ve kalemin öteki yüzü, tutkunun siyah şiirleri

bir hiçliğin düşmanca felsefesinde

ya da Pavese'den sonra yaşanan

Pavese günlüklerinde.

...

ölüm kendini ararken

ve görüntülerken kendini her gün

bir şiirin apansız tetiğinde.

 

III.

çoğul bir siyahtır artık

kalemin değdiği her kör nokta

her çizgi daha çizilirken kendine

uçurumlar kazan

bir intihardır şiir adında.

 

IV.

bir ölüm denemecisi

yazar, unutulmuş kentleri, batık denizleri, sevgilileri

delilik gözleri gibi

sözcüklerden yontulmuş bir sessizlik ve

sonsuz bir yalnızlık gibidir yazmak eylemi.

 

V.

bir anı (zehir tadında),

bir görüntü (kimsenin görmediği

gizlenmiş, duyarlığa),

bir sözcüğün yer değiştirmesi

(belli belirsiz paslanarak),

ve sonra apansız bir akşam gezintisi

yeni bir düşünce verebilir insana

birkaç zamanlık yaşama inadı

biraz tebessüm

-kırık dökük de olsa-

'yeni bir hayat' kurmacalarına

dokunma isteğinin yonttuğu tutunma çabalarına

...

sonra çözülür zıpkın

kendini bırakır

gölgesini düşüren takıntılarına.

 

VI.

sözcükler, ah sözcükler kimsesizliğim benim

nefret, bütün duyarlıklar adına tek mülkiyetim

...

nerden gelsem ben

nereye gitsem pavese

...

içimde hep bir konuk duyarlığı

ben hep bir konuk gezdiririm

yakamda bir çiçek kabarıklığı

...

nereden gelsem ben

nereye gitsem pavese

...

kimsenin ağırlamadığı.

 

VII.

yinelenmekten eprimiş nesneler

Piomente'de yine şiddet ikindileri

tedirgin sayfaların dizgini şiir

huzursuz bir tay gibi silkeler dizeleri

silkeler gururun ve şehvetin yurtsaydığı

izlenimci Piomente harabeleri

sevdaydı, şiirdi, öfkeydi, aşktı

bunların hepsi usul usul intihar evrimleri.

 

VIII.

günden güne eksiliyor tekil kalabalığım

artık sabahı da kaplıyor acı.

tiksiniyorum bütün bunlardan

Sözler değil. Eylem. Artık yazmayacağım.

Bugün 41 ziyaretçi (779 klik) kişi burdaydı!
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol