METAFİZİK

METAFİZİK

 

Gün akşam olunca

İrticâlen konuşur gece

Işıklar söner

Toprakta siren sesi

 

Ölümün nal sesleri

Kuşatır yeryüzünü

Dağlar secdeye varınca

Başlar hayatın korkusu

 

İşte tenin yağma

Yıkıldı evin barkın

Söndü ışığı dünyanın

Ölümü öptün

 

Tül ibrişim derken

Acz ne imiş gördün

Şimdi evin morg

Bastığın toprak kefen