FERİ SÖNMEMİŞ FERMAN

FERİ SÖNMEMİŞ FERMAN

         

sesinin kınında bekleyen akşam

gözlerindeki nazara

kurşun döktüğüm kelimeler

kuraklığın derinliğinde hileli beyazlık

rüyaların asılsız eteklerinde kamaşan su

seni bana kavuşturan

aşk mürekkebi

kör eder

kelimelerin gözlerini

kalbim

beyanımdır

gitmeye duran

kanda kurutulan veda sözleri

nice söylense

hiç söylenemeyen

kısa süren aşkın uzun vedası

sönmemişken gözlerimizde

ilk günkü gibi tutuşan fer

yolunu bekletir bitmemiş ferman

 

ne kalan kalır ne kimse gidemez buradan

ayrılıkla tartılan aşk araftır

sonsuz bir şimdiki zaman

Bugün 583 ziyaretçi (993 klik) kişi burdaydı!
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol