TILSIM

TILSIM

 

Yaz bitti artık karanlık ve kar

Kızıl güneşleri unut ve soluk yüzünü hatırla

Islak dudaklarıyla bir ölüm düşün

Tükenen sözü  yorgun bir göçebeyi

Ara gecenin bütün kıyılarında

 

Kağıt uçurtmanla yüzünü sakla

Gölgene bir kefen biç

Heybetiyle karşında duran dağda

Benim sevgilim ol

Uzun yola gitmeden önce

 

Yolcuyum  bana da gülümse

Bir âhenk ver içimin dehlizine

Yoksa ne kalır senden hatıralarıma

Bizi bahardan yaza koşturan

İnci ve yakuttan başka

 

Önümüzde çılgın fırtına,  her taraf kar

Defterine beni de yaz

Belalı sulara girip vurgun yedim

Aşktan ve acıdan geçtim

Sen benim hüzünlü yüzüm ol

 

Sana eklendim saçların pusu

Bendim sana güneyden gelen yolcu

Sûretten geçtim söndü mum

Bir buğu ile tamamlandı akşam

Tılsımlı küllere karıştı gövdem