BENİ BİR YAZA GÖMDÜLERDİ BİR ZAMAN

BENİ BİR YAZA GÖMDÜLERDİ BİR ZAMAN  

 

Beni bir yaza gömdülerdi bir zaman

Her yer olabilecek bir kuytulukta

Bir kadın vardı bir balkonda

Sesinde yaralı bir gül olan

 

Hayat ve mevsimler aynı şeydi

Uyku kadar derin bir suda boğulurken

İlkbahar kekeleyerek geldi

Kırık çocuk gülüşlerinden

 

Deniz oracıktaydı ve buğusu

Eriyorken havada sesler

Herşeyin bir büyü oluşturduğu

Gizemli kokular ve gülüşler

 

Beni bir yaza gömdülerdi bir zaman

Annem olan bir sessizlikte

Belki de onun kalbidir açan

Derin bir gülün içinde