ODASINA

ODASINA

 

Birgün seni müzeler cavidanı sayarlar

Ruhumu mumyalayıp mahzenine koyarlar

En güzel rüyaları koyrnunda gördü gülüm

İffetli aynalarda saçını ördü gülüm

Bilmiyor, hayalini duvara astığımı

Volkan gibi konuşup, kan gibi sustuğumu

Hangi köşene koydu oyuncak bebekleri

Ayıları, kuşları, ıslak kelebekleri

Kitaplar okudu mu acılarıma dair

Düşlerine girdi mi kan tüküren bu şair

Şair ki, doludizgin bir yangında bunalan

Kendi ruhundan kopan çığın altında kalan

İçinde ne belalı yolların kıvrandığı

Cinnetlilerin bile O’nu deli sandığı

Bir dünya atlasında vesikalık bir adam

Ardında gölgesiyle kıvrılan puslu idam

Ey nesih yüzlü oda, söyle bana derinden

Birgün bu gam heykeli ölürse kederinden

Gülüme haber salıp çığlıklar atarmısın

Sen de soylu şairi bir pula satar mısın?