N`EYLEYEYİM ŞU DÜNYANIN ZİYNETİN

N`EYLEYEYİM ŞU DÜNYANIN ZİYNETİN

 

N`eyleyeyim şu dünyanın ziynetin,

Akibeti ölüm olduktan geri?

İstemem bahçemde bülbüller ötsün,

Benim gonca gülüm solduktan geri.

 

Çöze idim düğümelerin döşünden,

Öpe idim gözlerinden, kaşından;

Güzelliğin soyha kalsın başından

Ben inli, boranlı olduktan geri.

 

Yalanmış dünyanın ötesi, yalan.

Felektir muradım elimden alan.

Mısr`a sultan olsam istemem kalan,

Dost ağlayıp düşman güldükten geri.

 

Karac`oğlan der ki: Bu, ne hal bilmem?

Gelmişim dünyaya, bir daha gelmem.

Alem bir yan`olsa, o yari vermem,

Yarin gönlü bende olduktan geri.