ZİKRULLAH

ZİKRULLAH

 

Sular aşka gelir, çoşar HAK diye

Başın taşa vurur vurur HÛ çeker.

Rüzgâr dağdan dağa koşar HAK diye

Arada bir durur durur HÛ çeker.

 

Otlar bile HAK diyerek bitermiş

Yağmur HAK’tan gelir, HAK’ka gidermiş

HAK âşığı âmâ gözlü bir derviş

HAK yolunda yürür yürür HÛ çeker.

 

Ağaç dal dal, HAK’ka açar kucağı

Acı vermez HAK emrinin bıçağı

Gökte güneş HAK’kın sönmez ocağı

Dağdaki kar erir erir HÛ çeker

 

Gök güvercin HAK der uçar seherde

Balık suda HAK’kı içer seherde

Kırmızı gül HAK der açar seherde

Kokusunu verir verir HÛ çeker.

 

HAK’kın yolcuları HAK’ta buluşur

Varlık zerre, zerre HAK’kı bölüşür

Kalp bedende HAK HAK diye çalışır

Kan damara varır varır HÛ çeker.

 

Hak mührü var ceylanların gözünde

Hak yazılı kâinatın yüzünde

HAK Resul-ü Muhammed (S.A.) ’in izinde

Gönül HAK’kı görür görür HÛ çeker.