ALLENDE ALLENDE

ALLENDE ALLENDE

 

ölüm birden boşalmasıdır insanın kendisinden

gizli titreşimler uçar belki boşlukta sesinden

 

güneş vurunca parıldar görünmez ayak izleri ki

beyhude korularda eski bir yaz gezmesinden

 

solgun bir gülümseme hani ay büyürken görünür

aynalarda bırakılmış nice yüz birikintisinden

 

artık hiç olmasa da sonbahar penceresinde o

camların buğulanması her akşam nefesinden

 

kimsesiz bahçelerde besbelli yalnız dolaştığı

rüzgârsız akşamüstleri yaprakların ürpermesinden

 

duyulur ardında bıraktığı hayallerin gürültüsü

sinsi bir deprem gibi camları titretmesinden

 

masasına gelip gittiği açıkça anlaşılır

daktilosu çalışmasa da şeridinin eskimesinden

 

durduğu yerde patlaması mürekkep hokkalarının

ömrünce biriktirdiği sosyalist öfkesinden

 

ne kadar yok etse ölüm vuruşu göklerde yankılanan

kocaman bir yürek kalır şili'nin allende'sinden